Ενότητα "Νέο ΕΑΜ" τέλος

Σήμερα κλείνω την ενότητα "Νέο ΕΑΜ" με το κοινό άρθρο μια ξενοδοχοϋπαλλήλου και ενός φοιτητή που, με αφετηρία την τοποθέτηση του Πρόεδρου της Ένωσης Ξενοδόχων Ηρακλείου, Νικηφόρου Λαμπρινού στο πάνελ κεντρικής εκδήλωσης της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας στο Ηράκλειο Κρήτης, αντιπαρατίθεται στις ιδέες μιας πλατιάς διαταξικής ενότητας για την αντιμετώπιση της κρίσης, τονίζοντας τη δυναμική του εργατικού κινήματος, και απορρίπτει τα καλέσματα του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής.

Το άρθρο στην Εργατική Αλληλεγγύη #921 σελ. 14

Χωρούν και οι καπιταλιστές στους αγώνες μας;

Μέσα στο αδιέξοδο που έχει βρεθεί το σύστημα λόγω της κρίσης του, ανοίγει και η συζήτηση για το ποια θα είναι η εναλλακτική λύση από την πλευρά του κινήματος. Είναι η δύναμη των εργατών αρκετή για να ανοίξει τη δυνατότητα για το πέρασμα σε μια άλλη κοινωνία ή χρειάζεται να βρούμε και προοδευτικά κομμάτια εκτός της εργατικής τάξης-ή και καλούς καπιταλιστές- για να φτάσουμε να συζητάμε για την εναλλακτική στον καπιταλισμό;

Αυτό το δίλημμα δεν χρειάζεται μόνο μια θεωρητική συζήτηση. Χρειάζεται πρώτα μια επιλογή που πρέπει να γίνει άμεσα γιατί λογοδοτεί στο ένα εκατομμύριο εργάτες που διαδήλωσαν στις 5 και 20 Μάη και συνεχίζουν τη μάχη ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης. Από αυτή την άποψη η επιλογή της ΚΟΕ (συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ) να φιλοξενήσει σε εκδήλωσή της στο Ηράκλειο Κρήτης, μια μόλις μέρα μετά την πανεργατική στις 20 Μάη, σαν κεντρικό ομιλητή τον πρόεδρο των ξενοδόχων του Ηρακλείου Λαμπρινό, μπορεί να χαρακτηριστεί ένα σαφές πισωγύρισμα.

Στον χώρο των ξενοδοχείων από πέρυσι το καλοκαίρι μαίνεται μια μάχη σε όλο το νομό. Το ξενοδοχείο ΑΚΤΗ ΖΕΥΣ έκλεισε αφήνοντας στο δρόμο περίπου 80 εργαζόμενους χωρίς αποζημίωση. Το ξενοδοχείο Capsis, ήθελε να αφήσει στο δρόμο τους περίπου 300 εργαζομένους του, αλλά μετά από τεράστια μάχη οι εργαζόμενοι κατάφεραν να πιάσουν δουλειά. Τα ξενοδοχεία MARIS φέτος προχώρησαν σε μαζικές απολύσεις προσωπικού και σε μεταφορά προσωπικού σε άλλα ξενοδοχεία της ίδιας επιχείρησης.

Απολύσεις

Το ξενοδοχείο ΗΛΙΟΣ στην Αμμουδάρα απέλυσε μια εργαζόμενη μερικές μέρες μετά την επαναπρόσληψη της χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο. Τέλος, πληθαίνουν οι καταγγελίες εργαζομένων από ξενοδοχεία για την μη καταβολή υπερωριών και μη καταβολή μέρους των ενσήμων ενώ πολλά ξενοδοχεία μένουν κλειστά με ανεπίσημα lock out με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι σ΄ αυτά να αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα οικονομικό. Ο Λαμπρινός είναι εκπρόσωπος ξενοδόχων σαν αυτών και άρα νούμερο ένα υπεύθυνος για πάνω από 1000 απολύσεις στο νομό. Άρα μόνο για σύμμαχος στους αγώνες μας για τους μισθούς και τις δουλειές μας δε μπορεί να κατηγορηθεί.

Αξίζει να αναρωτηθεί κανείς ποια στρατηγική εξυπηρετεί το άνοιγμα των εκδηλώσεών της αριστεράς σε κομμάτια της άρχουσας τάξης και μάλιστα την τοποθέτησή τους σαν βασικούς ομιλητές. Κι όμως, δεν αρκεί παρά να κοιτάξουμε στις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ που ενώ φαινομενικά βρίσκονται στα αριστερά της επίσημης γραμμής καταλήγουν να οραματίζονται ένα νέο ΕΑΜ, ακριβέστερα ένα μέτωπο των εργαζομένων με προοδευτικούς(;) εκπροσώπους των καπιταλιστών. Μια τέτοια στρατηγική εκφράστηκε και στο πλαίσιο της εκδήλωσης της ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ γύρω από τον Αλαβάνο και τις συνιστώσες (Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής) στις 27 Μάη.

Η εναλλακτική που προτάθηκε από τους περισσότερους ομιλητές μπροστά στη σημερινή κρίση είναι η δημιουργία ενός εθνικοαπελευθερωτικού μετώπου που να χωρά όχι μόνο τους εργαζόμενους αλλά και «όσους υπόλοιπους διαφωνούν με το ΔΝΤ». Το να προσπαθεί η αριστερά μέσα στη μεγαλύτερη κρίση του καπιταλισμού να αλιεύσει τους πατριώτες του αντίπαλου στρατοπέδου, αυτού που μας κόβει τους μισθούς, για να τους πείσει να βρουν έναν κοινό τόπο με τις διεκδικήσεις των αγώνων είναι σαν να πετάει τη δυναμική του κινήματος στα σκουπίδια.

Και γιατί δεν θα βρεθεί και κανένας καλός καπιταλιστής και γιατί όταν τέτοιες ιδέες εκφράζονται από την αριστερά πιο πολύ συγχύζουν τον κόσμο που μαζικά μπαίνει στη μάχη παρά τον παθιάζουν να τη φτάσει ως το τέλος. Για το τέλος που θα αξίζει στις μεγάλες μάχες που δίνουμε, για τη νίκη των αγώνων κόντρα στους καπιταλιστές, «καλούς» και κακούς, πατριώτες και μη, χρειάζεται μια αριστερά με τις ιδέες της ανατροπής του συστήματος, μια αριστερά αντικαπιταλιστική και επαναστατική.

Αγγέλα Χαραλαμπάκη, ξενοδοχοϋπάλληλος

Βασίλης Μυρσινιάς, φοιτητής