Υπενθυμίζεται ότι στο φύλλο της Εργατικής Αλληλεγγύης #978 (με μέρα κυκλοφορίας 20 Ιούλη) δημοσιεύεται αναλυτικό άρθρο με προτάσεις που θα είναι πιο έγκυρο από το δικό μου.
Παρ' όλα αυτά θα προσπαθήσω να προτείνω 5 βιβλία που πρέπει να διαβαστούν αυτό το καλοκαίρι απαραιτήτως και με σειρά προτεραιότητας:
5. Ιουλιανά '65 - Λιβιεράτος, Μπόλαρη, Στύλλου
Ξεκαθαρίζω ότι το συγκεκριμένο βιβλίο δεν είναι στη λίστα ούτε επειδή είναι Ιούλης, ούτε επειδή είναι Ιούλης μετά από απεργιακό Ιούνη. Είναι στη λίστα επειδή περιγράφει την πρώτη μετεμφυλιακή κρίση του καπιταλισμού στην Ελλάδα, την πρώτη μετεμφυλιακή εξέγερση της εργατικής τάξης στην Ελλάδα και την τελευταία ευκαιρία της "παραδοσιακής", από το 1927 μέχρι το '67, αριστεράς στην Ελλάδα να αναπτύξει αντανακλαστικά. Και από τις 3 απόψεις, σήμερα μπορούμε να χαμογελάμε με την αίσθηση ότι ζούμε καλύτερες μέρες. Γιατί καλή η νοσταλγία, αλλά το παρελθόν έγραψε το "ξεπέρασμα" της κρίσης με τη Χούντα, μόλις μια απεργία τον Ιούλη του '65 και την επίσημη αριστερά να διασπάται σε δυο ετερογενή ρεφορμιστικά κόμματα. Το σήμερα γράφει το πρώτο βαλτωμένο, το δεύτερο επί 3 και την αριστερά με μια γερή αντικαπιταλιστική πτέρυγα. Διαβάστε το για να δείτε τι τρομακτικές δυνατότητες υπάρχουν σήμερα.
4. Η εργατική τάξη σήμερα - Μπόλαρης
Υπάρχει; Είναι μεγάλη; Αρκεί για την αλλαγή; Ναι σε όλα, με αιτιολόγηση σε όλα. Είναι απλά ...λαός; Ή κάποιοι άνθρωποι από τη θέση τους στην κοινωνία μπορούν να παίξουν ΤΟΝ κρίσιμο ρόλο για να την αλλάξουν; Αν βρείτε ένα βιβλίο που να λέει τα αντίθετα, ο Μαρξ δε θα 'θελε να ακούσει τα επιχειρήματά του. Εσείς; Ένα βιβλίο μικρότερο από 100 σελίδες που βάζει αριστερά προ των ευθυνών της σε σχέση με τον κόσμο.
3. Μεταβατικό Πρόγραμμα - Λέον Τρότσκι (κλικ για ολόκληρο το βιβλίο)
Γιατί να έχουμε πρόγραμμα, άμα αυτό καταλήγει πάλι στην επανάσταση; Χρειάζεται και κάτι άλλο πέρα από συνδικαλιστικά αιτήματα και το όραμα του σοσιαλισμού; Τι νόημα έχει να ζητάμε κρατικοποιήσεις και εργατικό έλεγχο; Χρειάζεται να προτείνουμε και κυβέρνηση για να γίνουν αυτά; Όχι, δεν είναι στενογραφημένη εκδήλωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είναι απλά μια από τις τελευταίες μπροσούρες προκηρυξιακού τύπου του Τρότσκι. Αν γραφόταν πριν 2 χρόνια θα το λέγαμε προφητικό, επειδή γράφτηκε πριν 73 το λέμε κλασσικό.
2. Μισθός, Τιμή, Κέρδος - Μαρξ
Μια συζήτηση που θα χρειαστεί να κάνουμε πιο σύντομα από όσο νομίζουμε με την εργατική τάξη. Μπορεί να υπάρξει καλή και διαρκής μισθοδοσία; Μπορούμε απλά να παίρνουμε αξιοπρεπή μισθό για πάντα; Όσοι παίρνουν 2.000 αντί για 500 ευρώ είναι καθίκια; Δεν μπορείς να πείσεις συνολικά την τάξη για τον εργατικό έλεγχο, αν δεν την πείσεις ότι και 3.000 το μήνα να πάρει, πάλι την κλέβουν. Ο Μαρξ μπορεί, βοήθησέ τον.
1. Τι να Κάνουμε; - Λένιν
Κόμμα ή ομάδα(ούλα); Εφημερίδα οργανωτής, δημοσιογράφος ή φόρουμ ιδεών/αριστεράς; Κόμμα δραστήριων επαναστατών ή χομπιστών; Το αυθόρμητο φτάνει ή πρέπει να βοηθήσουμε κι όλας; Πιο απλά, αν δεν είχε γραφτεί αυτό και το "Μεταρρύθμιση ή Επανάσταση"(της Ρόζας) η αριστερά και του 1910-20 και του σήμερα θα είχε ένα πρόσωπο πιο βαρετό, συμβιβασμένο και ανήξερο κι από της Τρέμη(της Όλγας). Η Ρόζα καθόρισε τον προορισμό, ο Τρότσκι τη διαδρομή αλλά μόνο ο Λένιν είχε τη μαστοριά να κατασκευάσει το όχημα. Καλοτάξιδο...
