Ο Δεκέμβρης όπως τον έζησα: 6 Δεκέμβρη

Ξεκινάω μια σειρά "αρθρών" με θέμα την εξέγερση του Δεκέμβρη στο Ηράκλειο. Θα δημοσιεύω σχεδόν ένα άρθρο τη μέρα(είναι εύκολο να γράψω γιατο θέμα γιατί τα θυμάμαι καρέ καρέ) με στόχο μέχρι τα Χριστούγεννα να έχω καλύψει την απόσταση μέχρι τις 20 Δεκέμβρη που εκτυλίχθηκαν οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις στο Ηράκλειο. Στην απ' έξω δε θα μείνει καμιά προσωπικότητα ή συλλογικότητα που έπαιξε ρόλο(προωθητικό και μη) εκείνες της μέρες.

Ημέρα 1η: 6 Δεκέμβρη 2008

Μετά από ένα καλό live στο X-treme bar στο Ρέθυμνο τι μπορεί να επακολουθήσει; Μια αναπνευστική κρίση στις 4πμ(χαράματα) στις 6 Δεκέμβρη. Και πάμε νοσηλεία στο Γ.Ν. Ρεθύμνου. Ήταν ένα Σάββατο γεμάτο αναπνευστική αγωγή στην κλινική και άπειρο βήχα. Ναι κάπνιζα ενώ νοσηλευόμουν. Δεν ήταν εύκολο να σταματήσω.

Λίγο μετά τις 9 το βράδυ ο Παναγιώτης παίρνει τηλέφωνο: "οι μπάτσοι σκότωσαν ένα μαθητή στα Εξάρχεια"

(...αδράνεια)

Σκέψεις:
9.45μμ: "Ήταν θέμα χρόνου να γίνει με τόση αστυνομία"
9.55μμ: "Ναι αλλά τώρα είναι που ξεχειλίζει το ποτήρι!"

10.15μμ, Δεύτερο τηλεφώνημα Παναγιώτη: "Έχει ένα ό,τι να' ναι κάλεσμα στα Λιοντάρια". Απ."Κατεβείτε όσοι προλαβαίνετε και εντάξει θα γίνει μεγάλο θέμα"

(σκέψεων συνέχεια)
11.00μμ: "Δε θα μείνει τμήμα για τμήμα...(αστυνομικό)".
Σταματάω νοσοκόμα: "Πότε θα έρθει ο γιατρός το πρωί". Απ. "Αύριο που είναι Κυριακή θα έρθει αργά, 10,11 κάπου εκεί".
"Γαμώ το φελέκι μου!"
1.00πμ: "Στις 8 Μάρτη του 2008 φωνάζαμε Κάτω η Κυβέρνηση των Δολοφόνων. Το κάνανε πράξη κανονικά και με το νόμο."
1.15πμ: Τηλεφώνημα Παναγιώτη: "Μπάχαλα παντού, μπάτσοι πουθενά". Απ. "Θα κάνουνε να εμφανιστούν δυο μέρες Παναγιώτη, να 'σαι σίγουρος"

(η συνέχεια με την 2η μέρα 7 Δεκέμβρη σύντομα)